impose

v. சட்டக்கோப்புச்செய், அச்சுக் கோக்கப்பட்ட உருக்களை இருப்புச்சட்டத்டதில் வைத்துப் பொருத்தி அமை, வரி சுமத்து, வலிந்து கடமை ஏற்கச்செய், பணிகளைச் செய்யும் படி ஏற்பி, பொறுப்புகளை ஒப்படை, போலிச்சரக்குகளைக் கொடுத்து ஏய், ஏமாற்று, தோற்றத்தால் கவர்ச்சிக்கு உட்படுத்து, பண்புத் திறங்களால் ஆட்கொள்ளு.

Synonyms

Antonyms

Im*pose", v. t. [imp. & p. p. Imposed; p. pr. & vb. n. Imposing.] Etym: [F. imposer; pref. im- in + poser to place. See Pose, v. t.] 1. To lay on; to set or place; to put; to deposit. Cakes of salt and barley [she] did impose Within a wicker basket. Chapman. 2. To lay as a charge, burden, tax, duty, obligation, command, penalty, etc.; to enjoin; to levy; to inflict; as, to impose a toll or tribute. What fates impose, that men must needs abide. Shak. Death is the penalty imposed. Milton. Thou on the deep imposest nobler laws. Waller. 3. (Eccl.) Defn: To lay on, as the hands, in the religious rites of confirmation and ordination. 4. (Print.) Defn: To arrange in proper order on a table of stone or metal and lock up in a chase for printing; -- said of columns or pages of type, forms, etc. Im*pose", v. i. Defn: To practice trick or deception. To impose on or upon, to pass or put a trick on; to delude. "He imposes on himself, and mistakes words for things." Locke. Im*pose", n. Defn: A command; injunction. [Obs.] Shak.