humanist
n. மனித இன இயற்பண்பாய்வாளர், மனிதப் பண்பாட்டியல் மாணவர், பண்டைக் கிரேக்க ரோமக் கலை இலக்கியப் பண்பாய்வாளர், கிரேக்க ரோமக்கலைப் பழங்கலை மாணவர், மனித கோட்பாட்டாதரவாளர்.
Hu"man*ist, n. Etym: [Cf. F. humaniste.] 1. One of the scholars who in the field of literature proper represented the movement of the Renaissance, and early in the 16th century adopted the name Humanist as their distinctive title. Schaff- Herzog. 2. One who purposes the study of the humanities, or polite literature. 3. One versed in knowledge of human nature.