huddle

n. கதம்பக் குவியல், குவியற் கூளம், குழப்பம், ஆரவாரம், பரபரப்பு, அவசரம், மறைகுழுக் கூட்டம், (வி.) தாறுமாறாகக் குவி, ஒழுங்கின்றிக் கொட்டு, அவசரப்படுத்து, பரபரப்புக்காட்டு, பரபரப்பாக பணிசெய், அவசர அவசரமாகச் சுருட்டிக்கட்டு, கும்பலில் குழப்பம் உண்டுபண்ணு, ஆத்திரமாகத் தூக்கிப்போடு, சுருட்டி மடக்கிக்கொள், அரைகுறையாக வேலைசெய், அடர்ந்து நெருங்கி அமர்.

Synonyms

Antonyms

Hud"dle, v. i. [imp. & p. p. Huddled; p. pr. & vb. n. Huddling.] Etym: [Cf. OE. hoderen, hodren, to cover, keep, warm; perh. akin to OE. huden, hiden, to hide, E. hide, and orig. meaning, to get together for protection in a safe place. Cf. Hide to conceal.] Defn: To press together promiscuously, from confusion, apprehension, or the like; to crowd together confusedly; to press or hurry in disorder; to crowd. The cattle huddled on the lea. Tennyson. Huddling together on the public square . . . like a herd of panic- struck deer. Prescott. Hud"dle, v. t. 1. To crowd (things) together to mingle confusedly; to assemble without order or system. Our adversary, huddling several suppositions together, . . . makes a medley and confusion. Locke. 2. To do, make, or put, in haste or roughly; hence, to do imperfectly; -- usually with a following preposition or adverb; as, to huddle on; to huddle up; to huddle together. "Huddle up a peace." J. H. Newman. Let him forescat his work with timely care, Which else is huddled when the skies are fair. Dryden. Now, in all haste, they huddle on Their hoods, their cloaks, and get them gone. Swift. Hud"dle, n. Defn: A crowd; a number of persons or things crowded together in a confused manner; tumult; confusion. "A huddle of ideas." Addison.