hocus
v. சூழ்ச்சியில் வீழ்த்து, ஏமாற்று, மருந்துகொடுத்து மயக்கமூட்டு, குடிவகையில் மயக்க மருந்துகல.
Ho"cus, v. t. Etym: [See Hocus-pocus.] 1. To deceive or cheat. Halliwell. 2. To adulterate; to drug; as, liquor is said to be hocused for the purpose of stupefying the drinker. Dickens. 3. To stupefy with drugged liquor. Thackeray. Ho"cus, n. 1. One who cheats or deceives. South. 2. Drugged liquor.