hobbledehoy
n. இளமை நிலை கடந்தும் பருவ நிலை பெறாத அருவருப்பான நடையுடைய இளைஞன், வளர்ந்த குழந்தைப்பிள்ளை.
Hob"ble*de*hoy`, Hob"ble*te*hoy`, n. [Written also hobbetyhoy, hobbarddehoy, hobbedehoy, hobdehoy.] Etym: [ Cf. Prob. E. hobbledygee with a limping movement; also F. hobereau, a country squire, E. hobby, and OF. hoi to-day; perh. the orig. sense was, an upstart of to-day.] Defn: A youth between boy and man; an awkward, gawky young fellow . [Colloq.] All the men, boys, and hobbledehoys attached to the farm. Dickens. .