ho
int. வியப்புக் குறிப்பு, ஆர்வப் பாராட்டுக் குறிப்பு, வெற்றிக் குறிப்பு, ஏளனக் குறிப்பு, கவனஈர்ப்புக் குறிப்பு.int. வியப்புக் குறிப்பு, ஆர்வப் பாராட்டுக் குறிப்பு, வெற்றிக் குறிப்பு, ஏளனக் குறிப்பு, கவனஈர்ப்புக் குறிப்பு.
Ho, pron. Defn: Who. [Obs.] In some Chaucer MSS. Ho, Hoa, n. Etym: [See Ho, interj., 2.] Defn: A stop; a halt; a moderation of pace. There is no ho with them. Decker. Ho, Hoa, interj. Etym: [Cf. F. & G. ho.] 1. Halloo! attend! -- a call to excite attention, or to give notice of approach. "What noise there, ho" Shak. "Ho! who's within" Shak. 2. Etym: [Perhaps corrupted fr. hold; but cf. F. hau stop! and E. whoa.] Defn: Stop! stand still! hold! -- a word now used by teamsters, but formerly to order the cessation of anything. [Written also whoa, and, formerly, hoo.] The duke . . . pulled out his sword and cried "Hoo!" Chaucer. An herald on a scaffold made an hoo. Chaucer.