hive
n. செயற்கைத் தேன்கூடு, தேனீக்கள் நிரம்பிய கூடு, ஆரவார மொய்ப்பிடம், மொய்திரள், (வி.) தேனீக்களைக் கூட்டில் வை, கூட்டில் ஒருங்குதிரட்டு, கூட்டில் புகு, தேனீக்கள் போல ஒருங்கு கூடிவாழ், கூட்டமாகத் தங்கிடம் கொள், ஆட்களுக்கு வாய்ப்பான தங்கிட வசதிசெய், திரட்டிக்குவி, சேமித்து வைத்துப் பேணு.
Hive, n. Etym: [OE. hive, huve, AS. h.] 1. A box, basket, or other structure, for the reception and habitation of a swarm of honeybees. Dryden. 2. The bees of one hive; a swarm of bees. Shak. 3. A place swarming with busy occupants; a crowd. The hive of Roman liars. Tennyson. Hive bee (Zoöl.), the honeybee. Hive, v. t. [imp. & p. p. Hived; p. pr. & vb. n. Hiving.] 1. To collect into a hive; to place in, or cause to enter, a hive; as, to hive a swarm of bees. 2. To store up in a hive, as honey; hence, to gather and accumulate for future need; to lay up in store. Hiving wisdom with each studious year. Byron. Hive, v. i. Defn: To take shelter or lodgings together; to reside in a collective body. Pope.