hebrew
n. பண்டைய இஸ்ரேயில் நாட்டைச் சார்ந்தவர், யூதர், எபிரேயமொழி, பண்டைக்கால எபிரேய மொழி, விளங்காத மொழி, புரியாத நடை, (பெ.) எபிரேய மொழியைச் சார்ந்த, யூதர்களைச் சார்ந்த.
He"brew, n. Etym: [F. Hébreu, L. Hebraeus, Gr. 'ibhri.] 1. An appellative of Abraham or of one of his descendants, esp. in the line of Jacob; an Israelite; a Jew. There came one that had escaped and told Abram the Hebrew. Gen. xiv. 13. 2. The language of the Hebrews; -- one of the Semitic family of languages. He"brew, a. Defn: Of or pertaining to the Hebrews; as, the Hebrew language or rites.