fulminant
a. வெடிக்கிற, திடீரென்று தோன்றுகிற.
Ful"mi*nant, a. Etym: [L. fulminans, p. pr. of fulminare to lighten: cf. F. fulminant.] Defn: Thundering; fulminating. [R.] Bailey.
a. வெடிக்கிற, திடீரென்று தோன்றுகிற.
Ful"mi*nant, a. Etym: [L. fulminans, p. pr. of fulminare to lighten: cf. F. fulminant.] Defn: Thundering; fulminating. [R.] Bailey.