fiance
n. (பிர.) மண உறுதிசெய்யப்பட்ட ஆண்.
Fi"ance, v. t. Etym: [F. fiancer. See Affiance.] Defn: To betroth; to affiance. [Obs.] Harmar. Fi`an`cé", n. Etym: [F.] Defn: A betrothed man.
n. (பிர.) மண உறுதிசெய்யப்பட்ட ஆண்.
Fi"ance, v. t. Etym: [F. fiancer. See Affiance.] Defn: To betroth; to affiance. [Obs.] Harmar. Fi`an`cé", n. Etym: [F.] Defn: A betrothed man.