feeble

n. வாட்போர்த்துறையில் வாளின் மையங்கடந்த முனைப்பக்கப்பகுதி, (பெ.) வலுக்குறைந்த, மெலிந்த, ஆற்றலற்ற, தளர்ந்த, பயன்குன்றிய, உரமற்ற, மங்கலான, தௌதவற்ற, அறிவுத்திறம் குறைந்த, மதிமந்தமான, பண்பு முனைப்பற்ற, நொய்ம்மையான.

Synonyms

Antonyms

Fee"ble, a. [Compar. Feebler; superl. Feeblest.] Etym: [OE. feble, OF. feble, flebe, floibe, floible, foible, F. faible, L. flebilis to be wept over, lamentable, wretched, fr. flere to weep. Cf. Foible.] 1. Deficient in physical strenght; weak; infirm; debilitated. Carried all the feeble of them upon asses. 2 Chron. xxviii. 15. 2. Wanting force, vigor, or efficiency in action or expression; not full, loud, bright, strong, rapid, etc.; faint; as, a feeble color; feeble motion. "A lady's feeble voice." Shak. Fee"ble, v. t. Defn: To make feble; to enfeeble. [Obs.] Shall that victorious hand be feebled here Shak.