experimental
a. அனுபவத்தை அடிப்படையாகக் கொண்ட, இயற்றிப்பார்த்ததை அடிப்படையாகக் கொண்ட ஆய்நிலையான, சோதனைகளில் பயன்படுத்தப்படுகிற, ஊகம் மேற்கொண்டு செய்யப்படுகிற, செய்து செய்து பார்க்கும் நிலை உடைய.
Ex*per`i*men"tal, a. Etym: [Cf.F. expérimental.] 1. Pertaining to experiment; founded on, or derived from, experiment or trial; as, experimental science; given to, or skilled in, experiment; as, an experimental philosopher. 2. Known by, or derived from, experience; as, experimental religion.