executive
n. சட்டநிறைவேற்ற ஆட்சித்துறை, தீர்ப்பு நிறைவேற்றத்துறை, செயல் நிறைவேற்றத்துறை, செயலாட்சித்துறை, செயலாட்சிக்குழு, நிறைவேற்றக்குழு, செயற்குழு, செயல் ஆட்சித்துறையினர், செயற்குழுவினர், செயலாட்சித் தலைவர், (பெ.) செயலாட்சித்துறை சார்ந்த, நிறைவேற்றத்துறைக்குரிய, ஆட்சியரங்கத்துறை சர்ர்ந்த, செயல் திறமைக்குகந்த, செயல்சார்ந்த, செயலாட்சிததொடர்புடைய, செயல் புரிந்து, செயலாட்சி செய்கிற, நிறைவேற்றுகிற, சட்டத்தைச் செயற்படுத்தும் தகுதியுடைய, சட்ட நிறைவேற்றத் தொடர்புடைய.
Ex*ec"u*tive, a. Etym: [Cf.F. exécutif.] Defn: Designed or fitted for execution, or carrying into effect; as, executive talent; qualifying for, concerned with, or pertaining to, the execution of the laws or the conduct of affairs; as, executive power or authority; executive duties, officer, department, etc. Note: In government, executive is distinguished from legislative and judicial; legislative being applied to the organ or organs of government which make the laws; judicial, to that which interprets and applies the laws; executive, to that which carries them into effect or secures their due performance. Ex*ec"u*tive, n. Defn: An impersonal title of the chief magistrate or officer who administers the government, whether king, president, or governor; the governing person or body.