elective
n. தேர்ந்தெடுப்புக்குரிய, தேர்தலைப் பொறுத்திருக்கிற, தேர்தல் அதிகாரத்தைச் செலுத்துகிற,தேர்ந்தெடுக்கும் அதிகாரமுடைய, தேர்தலினால் அமர்த்தப்படுகிற, தேர்ந்து நிரப்பப்படத்தக்க.
E*lect"ive, a. Etym: [Cf. F. électif.] 1. Exerting the power of choice; selecting; as, an elective act. 2. Pertaining to, or consisting in, choice, or right of choosing; electoral. The independent use of their elective franchise. Bancroft. 3. Dependent on choice; bestowed or passing by election; as, an elective study; an elective office. Kings of Rome were at first elective; . . . for such are the conditions of an elective kingdom. Dryden. Elective affinity or attraction (Chem.), a tendency to unite with certain things; chemism. E*lect"ive, n. Defn: In an American college, an optional study or course of study. [Colloq.]