eventuate
v. சென்று முடிவுறு, வந்து கைகூடு, விளைவாகு, நிகழ், நேரிடு.
E*ven"tu*ate, v. i. [imp. & p. p. Eventuated; p. pr. & vb. n. Eventuating.] Defn: To come out finally or in conclusion; to result; to come to pass.
v. சென்று முடிவுறு, வந்து கைகூடு, விளைவாகு, நிகழ், நேரிடு.
E*ven"tu*ate, v. i. [imp. & p. p. Eventuated; p. pr. & vb. n. Eventuating.] Defn: To come out finally or in conclusion; to result; to come to pass.