dynamical
a. விசையியக்க இயல் சார்ந்த, இயங்காற்றலுக்குரிய, இயந்திர ஆற்றல் பற்றிய, (இறை) இயற்கை இயங்காற்றல் கடந்த தெய்விக ஆற்றலால் தூண்டப்பட்ட, (மெய்) இயல் ஆற்றல் மூலக்கோட்பாடு சார்ந்த.
Dy*nam"ic, Dy*nam"ic*al, a. Etym: [Gr. durus hard, E. dure: cf. F. dynamique.] 1. Of or pertaining to dynamics; belonging to energy or power; characterized by energy or production of force. Science, as well as history, has its past to show, -- a past indeed, much larger; but its immensity is dynamic, not divine. J. Martineau. The vowel is produced by phonetic, not by dynamic, causes. J. Peile. 2. Relating to physical forces, effects, or laws; as, dynamical geology. As natural science has become more dynamic, so has history. Prof. Shedd. Dynamical electricity. See under Electricity.