dynamic

n. இறக்காற்றல், (இய) விசையியக்க ஆற்றல், (பெயரடை) விசையியக்க இயல் சார்ந்த, இயற்கையாற்றல் விளைவுகளுக்குரிய, இயக்கம், சார்ந்த, இயங்குபொருள் சார்ந்த, ஆற்றல், வாய்ந்த, செயல் விரைவுடைய, விசையார்ந்த, உரமிக்க, ஊக்கமிக்க, ஊக்கு மூலமான, காரணமான, (மெய்) இயல் ஆற்றல் மூலக்கோட்பாடு சார்ந்த.

---

Dy*nam"ic, Dy*nam"ic*al, a. Etym: [Gr. durus hard, E. dure: cf. F. dynamique.] 1. Of or pertaining to dynamics; belonging to energy or power; characterized by energy or production of force. Science, as well as history, has its past to show, -- a past indeed, much larger; but its immensity is dynamic, not divine. J. Martineau. The vowel is produced by phonetic, not by dynamic, causes. J. Peile. 2. Relating to physical forces, effects, or laws; as, dynamical geology. As natural science has become more dynamic, so has history. Prof. Shedd. Dynamical electricity. See under Electricity.

---