ductile

a. உலோகங்களின் வகையில் வேலைப்பாடுகளில் அடித்துருவாக்கத்தக்க இயல்புடைய, கம்பியாக இழுத்து நீட்டக்கூடிய, களிமண்போன்று குழையான, எளிதில் திருத்தி உருவாக்கத்தக்க, வளைந்து கொடுக்கும் இயல்புடைய.

Synonyms

Antonyms

Duc"tile, a. Etym: [L. ductilis, fr. ducere to lead: cf. F. ductile. See Duct.] 1. Easily led; tractable; complying; yielding to motives, persuasion, or instruction; as, a ductile people. Addison. Forms their ductile minds To human virtues. Philips. 2. Capable of being elongated or drawn out, as into wire or threads. Gold . . . is the softest and most ductile of all metals. Dryden. -- Duc"tile*ly, adv. -- Duc"tile*ness, n.