dominate
n. வௌதப்பட வல்லாட்சியாய் உருவான பிற்கால ரோமப் பேரரசு, (வினை) ஆதிக்கம் செலுத்து, மேலாட்சி கொள், முதன்டமையாயிரு, முனைப்பாக அமை, மேலுயர்ந்தோங்டகு விஞ்ச, மேம்பட்டுநில், வென்ற நிலைப்பெறு, செல்வாக்கு மிக்கதாயிரு, நடப்பாட்சியில் பரவி வெற்றியுடன் நிலைபெறு, சூம்பலமடக்கியாளும் வாய்ப்பு வலிமையுடையதாயிரு, சூழம்பெரும்பரப்பின் காட்சி வாய்புடைய தாயமை.n. ஆட்சி, மேலாட்சி, மேலாண்மை, ஆதிக்கம், மேம்பட்ட செல்வாக்கு, வல்லாட்சி, கொடுங்டகோன்மை.
Dom"i*nate, v. t. [imp. & p. p. Dominated; p. pr. & vb. n. Dominating.] Etym: [L. dominatus, p. p. of dominari to dominate, fr. dominus master, lord. See Dame, and cf. Domineer.] Defn: To predominate over; to rule; to govern. "A city dominated by the ax." Dickens. We everywhere meet with Slavonian nations either dominant or dominated. W. Tooke. Dom"i*nate, v. i. Defn: To be dominant. Hallam. Dom"i*nate, v. t. [imp. & p. p. Dominated; p. pr. & vb. n. Dominating.] Etym: [L. dominatus, p. p. of dominari to dominate, fr. dominus master, lord. See Dame, and cf. Domineer.] Defn: To predominate over; to rule; to govern. "A city dominated by the ax." Dickens. We everywhere meet with Slavonian nations either dominant or dominated. W. Tooke. Dom"i*nate, v. i. Defn: To be dominant. Hallam.