Tamil Dictionary 🔍

degenerate

n. சீர்க்கேடுற்றவர், இனப் பண்பழிந்த விலங்கு, (பெயரடை) பாடழிந்த, இனத்திறம்கெட்ட, முன்னே மேம்பாடிழந்த, (உயி,) கீழ்நிலைப்படிக்கு மல்ங்கிச் சென்றுள்ள, (வினை) சீர்க்கேடுறு, தாழ்நிலைக்கேடு.


Synonyms


Antonyms


De*gen"er*ate, a. Etym: [L. degeneratus, p. p. of degenerare to degenerate, cause to degenerate, fr. degener base, degenerate, that departs from its race or kind; de- + genus race, kind. See Kin relationship.] Defn: Having become worse than one's kind, or one's former state; having declined in worth; having lost in goodness; deteriorated; degraded; unworthy; base; low. Faint-hearted and degenerate king. Shak. A degenerate and degraded state. Milton. Degenerate from their ancient blood. Swift. These degenerate days. Pope. I had planted thee a noble vine . . . : how then art thou turned into the degenerate plant of a strange vine unto me Jer. ii. 21. De*gen"er*ate, v. i. [imp. & p. p. Degenerated; p. pr. & vb. n. Degenerating.] 1. To be or grow worse than one's kind, or than one was originally; hence, to be inferior; to grow poorer, meaner, or more vicious; to decline in good qualities; to deteriorate. When wit transgresseth decency, it degenerates into insolence and impiety. Tillotson. 2. (Biol.) Defn: To fall off from the normal quality or the healthy structure of its kind; to become of a lower type.


degenerate - Similar Words