retrograde

n. பிற்போக்கு மனப்பான்மை, சீர்கட்டுப் போனவர், (பெயரடை) பின்னோக்கிச் செலுத்தப்பட்ட, பின்வாங்குகிற, நேர்மாறாகத் திருப்பப்பட்ட, (வான்) விண்கோளம் வகையில் கிழக்கு மேற்காகச் செல்கிற, கோள்வகையில் ஞாயிறு நெறியிலே பின்னுக்குச் செல்வது போல் தோன்றுகிற, (வினை) பின்னோக்கிச்செல், பின்னிடு, விலகிக்கொள், நலிவுறு, பழைய நிலையடை, (வான்) கோள் வகையில் ஞாயிறு நெறியில் பின்னுக்குச் செல்வதுபோல் தோன்று.

---

Re"tro*grade, a. Etym: [L. retrogradus, from retrogradi, retrogressus, to retrograde; retro back + gradi to step: cf. F. rétrograde. See Grade.] 1. (Astron.) Defn: Apparently moving backward, and contrary to the succession of the signs, that is, from east to west, as a planet. Hutton. And if he be in the west side in that condition, then is he retrograde. Chaucer. 2. Tending or moving backward; having a backward course; contrary; as, a retrograde motion; -- opposed to Ant: progressive. "Progressive and not retrograde." Bacon. It is most retrograde to our desire. Shak. 3. Declining from a better to a worse state; as, a retrograde people; retrograde ideas, morals, etc. Bacon. Re"tro*grade, v. i. [imp. & p. p. Retrograded; p. pr. & vb. n. Retrograding.] Etym: [L. retrogradare, retrogradi: cf. F. rétrograder.] 1. To go in a retrograde direction; to move, or appear to move, backward, as a planet. 2. Hence, to decline from a better to a worse condition, as in morals or intelligence.

---