clause
n. (இலக்.) தனி எழுவாய் பயனிலையுடைய வாக்கிய உறுப்பு, துணை வாசகம், சட்ட விதியின் கூறு, உடன்படிக்கை விதியின் கூறு.
Synonyms
Antonyms
Clause, n. Etym: [F. clause, LL. clausa, equiv. to L. clausula clause, prop., close of claudere to shut, to end. See Close.] 1. A separate portion of a written paper, paragraph, or sentence; an article, stipulation, or proviso, in a legal document. The usual attestation clause to a will. Bouvier. 2. (Gram.) Defn: A subordinate portion or a subdivision of a sentence containing a subject and its predicate. Clause, n. [Obs.] Defn: See Letters clause or close, under Letter.