circus

n. சுற்றிலும் வட்டடுக்கான இருக்கைமேடைகளையுடைய விளையாட்டு வேடிக்கைக்கான வட்டரங்கு, காட்சிக் கொட்டகை, சுற்றிலும் அடுக்கடுக்கான மலைக்காட்சிகளையுடைய நடுவரங்கப் பள்ளத்தாக்கு, தெருக்கள் நாற்புறமுமிருந்து வந்திணையும் வட்டவடிவான மையக் கூடல்வௌத, வட்டக் கட்டுமனைத்தொகுதி, உலா வரு காட்சிக்குழு.

---

Cir"cus, n.; pl. Circuses. Etym: [L. circus circle, ring, circus (in sense 1). See Circle, and cf. Cirque.] 1. (Roman Antiq.) Defn: A level oblong space surrounded on three sides by seats of wood, earth, or stone, rising in tiers one above another, and divided lengthwise through the middle by a barrier around which the track or course was laid out. It was used for chariot races, games, and public shows. Note: The Circus Maximus at Rome could contain more than 100,000 spectators. Harpers' Latin Dict. 2. A circular inclosure for the exhibition of feats of horsemanship, acrobatic displays, etc. Also, the company of performers, with their equipage. 3. Circuit; space; inclosure. [R.] The narrow circus of my dungeon wall. Byron.

---