chasseur
n. (பிர.) வேட்டைக்காரர், பிரஞ்சுப் படையின் பொறுக்கியெடுக்கப்பட்ட காலாள் வீரர், பொறுக்கியெடுக்கப்பட்ட குதிரை வீரர், பணிச் சின்னமுடைய ஏவலாள்.
Chas`seur", n. Etym: [F., a huntsman. See Chase to pursue.] 1. (Mil.) Defn: One of a body of light troops, cavalry or infantry, trained for rapid movements. 2. An attendant upon persons of rank or wealth, wearing a plume and sword. The great chasseur who had announced her arrival. W. Irving.