carrier

n. கொண்டு செல்பவர், சுமை கூலிக்காரர், தூதர், சிப்பங்கள் முதலியவற்றை வாடகு எடுத்துச்செல்ல ஒப்புக்கொள்பவர், கொண்டு செல்லும் ஏதேனுமொன்று, தூக்கு கலம், பொதி ஊர்தி, மிதிவண்டியில் பொருள்களை வைத்துக்கொண்டு செல்வதற்கான பகுதி, நோய்கடத்தி, தான் நோய்க்குட்படாமல் நோய் நுண்மம் பரப்பும் உயிரினம், கம்பியில்லாக் செய்தியில் மின்னலை ஊடகம், செய்தி கொண்டு செல்லும் புறா.

---

Car"ri*er, n. Etym: [From Carry.] 1. One who, or that which, carries or conveys; a messenger. The air which is but . . . a carrier of the sounds. Bacon. 2. One who is employed, or makes it his business, to carry goods for others for hire; a porter; a teamster. The roads are crowded with carriers, laden with rich manufactures. Swift. 3. (Mach.) Defn: That which drives or carries; as: (a) A piece which communicates to an object in a lathe the motion of the face plate; a lathe dog. (b) A spool holder or bobbin holder in a braiding machine. (c) A movable piece in magazine guns which transfers the cartridge to a position from which it can be thrust into the barrel. Carrier pigeon (Zoöl.), a variety of the domestic pigeon used to convey letters from a distant point to to its home. -- Carrier shell (Zoöl.), a univalve shell of the genus Phorus; -- so called because it fastens bits of stones and broken shells to its own shell, to such an extent as almost to conceal it. -- Common carrier (Law.) See under Common, a.

---