caricature
n. பகடிப்படம், கேலிச்சித்திரம், ஒருவரது தனி இயல்புகளை மிகைப்படுத்திக்காட்டும் உரை, நையாண்டி வருணனை, (வி.) மிகைப்படுத்திக் கேலிக்குள்ளாக்கு, நகைப்புக்கிடமாகிப் படம் வரை, கேலிக்கூத்தாக்கிப் பழி.
Synonyms
Antonyms
Car"i*ca*ture, n. Etym: [It. caricatura, fr. caricare to charge, overload, exaggerate. See Charge, v. t.] 1. An exaggeration, or distortion by exaggeration, of parts or characteristics, as in a picture. 2. A picture or other figure or description in which the peculiarities of a person or thing are so exaggerated as to appear ridiculous; a burlesque; a parody. [Formerly written caricatura.] The truest likeness of the prince of French literature will be the one that has most of the look of a caricature. I. Taylor. A grotesque caricature of virtue. Macaulay. Car"i*ca*ture, v. t. [imp. & p. p. Caricatured; p. pr. & vb. n. Caricaturing.] Defn: To make or draw a caricature of; to represent with ridiculous exaggeration; to burlesque. He could draw an ill face, or caricature a good one, with a masterly hand. Lord Lyttelton.