extravagance

n. ஊதாரித்தனம், கூணழிவு, வீண்மிகை, கழிமிகுதி, தாராளம், மட்டுமீறிய தன்மை, விலைவகையில் வரம்பு கடந்த உயர்வு, பகுத்தறிவுக்கொவ்வாமை, நம்பத்தகாத தன்மை, பொருத்தமற்ற செய்தி, இசைவுக்கேடான செய்கை.

Synonyms

Antonyms

Ex*trav"a*gance, n. Etym: [Cf. F. extravagance. See Extravagant, and cf. Extravaganza.] 1. A wandering beyond proper limits; an excursion or sally from the usual way, course, or limit. 2. The state of being extravagant, wild, or prodigal beyond bounds of propriety or duty; want of moderation; excess; especially, undue expenditure of money; vaid and superfluous expense; prodigality; as, extravagance of anger, love, expression, imagination, demands. Some verses of my own, Maximin and Almanzor, cry vengeance on me for their extravagance. Dryden. The income of three dukes was enough to supply her extravagance. Arbuthnot. Syn. -- Wildness; irregularity; excess; prodigality; profusion; waste; lavishness; unreasonableness; recklessness.