careen
n. (கப்.) சாய்த்து நிறுத்தப்படும் நிலை, (வி.) செப்பனீட்டுத்துறையில் ஒருபக்கமாய்ச் சாய்ந்து நிற்கச் செய், சாய்ந்திரு.
Ca*reen", v. t. [imp. & p. p. Careened; p. pr. & vb. n. Careening.] Etym: [OF. cariner, F. caréner, fr. OF. carène, the bottom of a ship, keel, fr. L. carina.] (Naut.) Defn: To cause (a vessel) to lean over so that she floats on one side, leaving the other side out of water and accessible for repairs below the water line; to case to be off the keel. Ca*reen" (, v. i. Defn: To incline to one side, or lie over, as a ship when sailing on a wind; to be off the keel.