boastful
n. தற்புகழ்ச்சியுடைய, தற்பெருமை கூறிக் கொள்கிற.
Boast"ful, a. Defn: Given to, or full of, boasting; inclined to boast; vaunting; vainglorious; self-praising. -- Boast"ful*ly, adv. -- Boast"ful*ness, n.
n. தற்புகழ்ச்சியுடைய, தற்பெருமை கூறிக் கொள்கிற.
Boast"ful, a. Defn: Given to, or full of, boasting; inclined to boast; vaunting; vainglorious; self-praising. -- Boast"ful*ly, adv. -- Boast"ful*ness, n.