bespeak

n. நடிகரின் உதவி நாடகம், முன்னதாகச் செய்து கொள்ளப்படும் விண்ணப்பம், (வினை) முன்கூட்டிப் பேசிவை, ஆடை வகையில் உருவாக்க உத்தரவு இடு, பொருள் வரவழைத்து வாணிகமுறைக் கட்டளையிடு, நிபந்தனைகுறி, குறித்துக்காட்டு, சான்றுபகர், (செய்,) முகங்கொடுத்துபபேசு.

Synonyms

Antonyms

Be*speak", v. t. [imp. Bespoke, Bespake (Archaic); p. p. Bespoke, Bespoken (; p. pr. & vb. n. Bespeaking.] Etym: [OE. bispeken, AS. besprecan, to speak to, accuse; pref. be- + sprecan to speak. See Speak.] 1. To speak or arrange for beforehand; to order or engage against a future time; as, to bespeak goods, a right, or a favor. Concluding, naturally, that to gratify his avarice was to bespeak his favor. Sir W. Scott. 2. To show beforehand; to foretell; to indicate. [They] bespoke dangers . . . in order to scare the allies. Swift. 3. To betoken; to show; to indicate by external marks or appearances. When the abbot of St. Martin was born, he had so little the figure of a man that it bespoke him rather a monster. Locke. 4. To speak to; to address. [Poetic] He thus the queen bespoke. Dryden. Be*speak", v. i. Defn: To speak. [Obs.] Milton. Be*speak", n. Defn: A bespeaking. Among actors, a benefit (when a particular play is bespoken.) "The night of her bespeak." Dickens.