beauty

n. அழகு, வனப்பு, கண்ணுக்கினிமை, அழகுக்கூறு, விஞ்சிய சிறப்பு, நேர்த்தி, வடிவமைதி நிற அமைதி, கூட்டிசைவு, செப்பம், முழுநிற வனப்பு அழகுப்பிழம்பு, அழகுரு, அழகாரணங்கு, அழகுத்துறை, அழகியர் தொகுதி, மனநிறைவுதரும் அழகுக்கூறு, இனத்தில் நேர்த்திமிக்க ஒன்று.

Synonyms

Antonyms

Beau"ty, n.; pl. Beauties. Etym: [OE. beaute, beute, OF. beauté, biauté, Pr. beltat, F. beauté, fr. an assumed LL. bellitas, from L. bellus pretty. See Beau.] 1. An assemblage or graces or properties pleasing to the eye, the ear, the intellect, the æsthetic faculty, or the moral sense. Beauty consists of a certain composition of color and figure, causing delight in the beholder. Locke. The production of beauty by a multiplicity of symmetrical parts uniting in a consistent whole. Wordsworth. The old definition of beauty, in the Roman school, was, "multitude in unity;" and there is no doubt that such is the principle of beauty. Coleridge. 2. A particular grace, feature, ornament, or excellence; anything beautiful; as, the beauties of nature. 3. A beautiful person, esp. a beautiful woman. All the admired beauties of Verona. Shak. 4. Prevailing style or taste; rage; fashion. [Obs.] She stained her hair yellow, which was then the beauty. Jer. Taylor. Beauty spot, a patch or spot placed on the face with intent to heighten beauty by contrast.