beau
n. பிலுக்கன், பகட்டுக்காரன், ஆகுலநீரன், பெண்களை வட்டமிட்டுத் திரிபவன், காதலன்.
Beau, n.; pl. F. Beaux (E. pron. b), E. Beaus. Etym: [F., a fop, fr. beau fine, beautiful, fr. L. bellus pretty, fine, for bonulus, dim. of bonus good. See Bounty, and cf. Belle, Beauty.] 1. A man who takes great care to dress in the latest fashion; a dandy. 2. A man who escorts, or pays attentions to, a lady; an escort; a lover.