bauble
n. பகட்டான விளையாட்டுப் பொருள், அற்பப்பொருள், பயனற்ற பண்டம், அரசவைக் கோமாளிச்சின்னம், கழுதைக் காது பொருந்திய தலையுடைய தடி.
Synonyms
Antonyms
Bau"ble, n. Etym: [Cf. OF. baubel a child's plaything, F. babiole, It. babbola, LL. baubellum gem, jewel, L. babulus,a baburrus, foolish.] 1. A trifling piece of finery; a gewgaw; that which is gay and showy without real value; a cheap, showy plaything. The ineffective bauble of an Indian pagod. Sheridan. 2. The fool's club. [Obs.] "A fool's bauble was a short stick with a head ornamented with an ass's ears fantastically carved upon it." Nares.