bark
-1 n. மரப்பட்டை, தோல்பதனிடுவதற்கு உதவும் பட்டை, காய்ச்சல் மருந்துப்பட்டை, கொயினா, மேல்தோல், (வினை) பட்டை உரி, தோல்உரி, மரத்தை சுற்றிலும் பட்டையை அறுப்பது மூலமாக மரத்தை அழி, உராய்வினால் மேல் தோலிழ, அசறுகட்டு, பட்டையாக அமை.-1 n. மரப்பட்டை, தோல்பதனிடுவதற்கு உதவும் பட்டை, காய்ச்சல் மருந்துப்பட்டை, கொயினா, மேல்தோல், (வினை) பட்டை உரி, தோல்உரி, மரத்தை சுற்றிலும் பட்டையை அறுப்பது மூலமாக மரத்தை அழி, உராய்வினால் மேல் தோலிழ, அசறுகட்டு, பட்டையாக அமை.-2 n. மூன்று பாய்மரங்களையுடைய மரக்கலம், சிறுகப்பல், படகு.-2 n. மூன்று பாய்மரங்களையுடைய மரக்கலம், சிறுகப்பல், படகு.n. நாய் குரைப்பொலி, நரி ஒநாய்களின் ஊளை ஒலி, அணிலின் கிறீச்சொலி, பீரங்கி அதிர்வேட்டு, இருமல் ஒலி, (வினை) குரை, உறுமு, சள்ளென்று விழு, எரிந்து விழு, சீறு, அதிகாரமாகப் பேசு, திட்டு, நாய்போல் காவல் செய்.n. நாய் குரைப்பொலி, நரி ஒநாய்களின் ஊளை ஒலி, அணிலின் கிறீச்சொலி, பீரங்கி அதிர்வேட்டு, இருமல் ஒலி, (வினை) குரை, உறுமு, சள்ளென்று விழு, எரிந்து விழு, சீறு, அதிகாரமாகப் பேசு, திட்டு, நாய்போல் காவல் செய்.
Bark, v. t. [imp. & p. p. Barked (p. pr. & vb. n. Barking.] 1. To strip the bark from; to peel. 2. To abrade or rub off any outer covering from; as to bark one's heel. 3. To girdle. See Girdle, v. t., 3. 4. To cover or inclose with bark, or as with bark; as, to bark the roof of a hut. Bark, v. i. Etym: [OE. berken, AS. beorcan; akin to Icel. berkja, and prob. to E. break.] 1. To make a short, loud, explosive noise with the vocal organs; -- said of some animals, but especially of dogs. 2. To make a clamor; to make importunate outcries. They bark, and say the Scripture maketh heretics. Tyndale. Where there is the barking of the belly, there no other commands will be heard, much less obeyed. Fuller. Bark, n. Defn: The short, loud, explosive sound uttered by a dog; a similar sound made by some other animals. Bark, Barque, n. Etym: [F. barque, fr. Sp. or It. barca, fr. LL. barca for barica. See Barge.] 1. Formerly, any small sailing vessel, as a pinnace, fishing smack, etc.; also, a rowing boat; a barge. Now applied poetically to a sailing vessel or boat of any kind. Byron. 2. (Naut.) Defn: A three-masted vessel, having her foremast and mainmast squarerigged, and her mizzenmast schooner-rigged. Bark, v. t. [imp. & p. p. Barked (p. pr. & vb. n. Barking.] 1. To strip the bark from; to peel. 2. To abrade or rub off any outer covering from; as to bark one's heel. 3. To girdle. See Girdle, v. t., 3. 4. To cover or inclose with bark, or as with bark; as, to bark the roof of a hut. Bark, v. i. Etym: [OE. berken, AS. beorcan; akin to Icel. berkja, and prob. to E. break.] 1. To make a short, loud, explosive noise with the vocal organs; -- said of some animals, but especially of dogs. 2. To make a clamor; to make importunate outcries. They bark, and say the Scripture maketh heretics. Tyndale. Where there is the barking of the belly, there no other commands will be heard, much less obeyed. Fuller. Bark, n. Defn: The short, loud, explosive sound uttered by a dog; a similar sound made by some other animals. Bark, Barque, n. Etym: [F. barque, fr. Sp. or It. barca, fr. LL. barca for barica. See Barge.] 1. Formerly, any small sailing vessel, as a pinnace, fishing smack, etc.; also, a rowing boat; a barge. Now applied poetically to a sailing vessel or boat of any kind. Byron. 2. (Naut.) Defn: A three-masted vessel, having her foremast and mainmast squarerigged, and her mizzenmast schooner-rigged. Bark, v. t. [imp. & p. p. Barked (p. pr. & vb. n. Barking.] 1. To strip the bark from; to peel. 2. To abrade or rub off any outer covering from; as to bark one's heel. 3. To girdle. See Girdle, v. t., 3. 4. To cover or inclose with bark, or as with bark; as, to bark the roof of a hut. Bark, v. i. Etym: [OE. berken, AS. beorcan; akin to Icel. berkja, and prob. to E. break.] 1. To make a short, loud, explosive noise with the vocal organs; -- said of some animals, but especially of dogs. 2. To make a clamor; to make importunate outcries. They bark, and say the Scripture maketh heretics. Tyndale. Where there is the barking of the belly, there no other commands will be heard, much less obeyed. Fuller. Bark, n. Defn: The short, loud, explosive sound uttered by a dog; a similar sound made by some other animals. Bark, Barque, n. Etym: [F. barque, fr. Sp. or It. barca, fr. LL. barca for barica. See Barge.] 1. Formerly, any small sailing vessel, as a pinnace, fishing smack, etc.; also, a rowing boat; a barge. Now applied poetically to a sailing vessel or boat of any kind. Byron. 2. (Naut.) Defn: A three-masted vessel, having her foremast and mainmast squarerigged, and her mizzenmast schooner-rigged.