barbaric
a. முரட்டுத்தனமான, காட்டாளான, பண்பற்ற, நாகரிகற்ற தன்மையுடைய, புறப்பகட்டான, சுவைகேடான, காட்டுமிராண்டிப் பண்புடைய.
Bar*ba"ric, a. Etym: [L. barbaricus foreign, barbaric, Gr. .] 1. Of, or from, barbarian nations; foreign; -- often with reference to barbarous nations of east. "Barbaric pearl and gold." Milton. 2. Of or pertaining to, or resembling, an uncivilized person or people; barbarous; barbarian; destitute of refinement. "Wild, barbaric music." Sir W. Scott.