bald
a. வழுக்கைத் தலையான, மொட்டையான, மயிரற்ற ஒன்றும் வளராத, மரமற்ற, இலையற்ற, கொம்புக்கவடற்ற வெறுமையான,அணிமணியில்லாத, சலிப்பூட்டுகிற, சிறப்பற்ற, ஔதவு மறைவில்லாத, வௌதப்படையானஇ குதிரைகளின் முகத்தில் வெண்சுட்டி ஆகிய.
Bald, a. Etym: [OE. balled, ballid, perh. the p.p. of ball to reduce to the roundness or smoothness of a ball, by removing hair. sq. root85. But cf. W. bali whiteness in a horse's forehead.] 1. Destitute of the natural or common covering on the head or top, as of hair, feathers, foliage, trees, etc.; as, a bald head; a bald oak. On the bald top of an eminence. Wordsworth. 2. Destitute of ornament; unadorned; bare; literal. In the preface to his own bald translation. Dryden. 3. Undisguised. " Bald egotism." Lowell. 4. Destitute of dignity or value; paltry; mean. [Obs.] 5. (Bot.) Defn: Destitute of a beard or awn; as, bald wheat. 6. (Zoöl.) (a) Destitute of the natural covering. (b) Marked with a white spot on the head; bald-faced. Bald buzzard (Zoöl.), the fishhawk or osprey. -- Bald coot (Zoöl.), a name of the European coot (Fulica atra), alluding to the bare patch on the front of the head.