whiz
விஃறென்ற ஒலி, காற்றைக் கிழித்துச் செல்லும் ஒலி, (வினை.) விஃறென்ற ஒலிசெய், விஃறென்ற ஒலியுடன் வேகமாகச் செல், காற்றைக் கிழித்துக்கொண்டு செல், இரைச்சல் செய், இரைந்துகொண்டு இயங்கு.
Whiz, v. i. [imp. & p. p. Whizzed; p. pr. & vb. n. Whizzing.] Etym: [Of imitative origin. Whistle, and Hiss.] Defn: To make a humming or hissing sound, like an arrow or ball flying through the air; to fly or move swiftly with a sharp hissing or whistling sound. [Written also whizz.] It flew, and whizzing, cut the liquid way. Dryden. Whiz, n. Defn: A hissing and humming sound. Like the whiz of my crossbow. Coleridge.