weald
n. சவுக்கடி வரித்தழும்பு, பிரம்புத்தடம், (வினை.) சவுக்கடியால் வரிவரியாகத் தழும்பெழும்பு, வரிவரியாகத் தடம் படப்பிரம்பாலடி.
Weald, n. Etym: [AS. See Wold.] Defn: A wood or forest; a wooded land or region; also, an open country; -- often used in place names. Fled all night long by glimmering waste and weald, And heard the spirits of the waste and weald Moan as she fled. Tennyson. Weald clay (Geol.), the uppermost member of the Wealden strata. See Wealden.