vernacular

n. வட்டாரப் பேச்சுமொஸீ, பொதுமக்கள் பேச்சு மொஸீ, தாய்நில மொஸீ, நாட்டுமக்கள் பேச்சு மொஸீ, வட்டாரப் பேச்சு மொஸீவழக்கு, சேரி மொஸீ, பதவிக் குழுவினர் பேச்சுக் குறிப்பு மொஸீ, (பெ.) வட்டாரப் பேச்சுமொஸீ சார்ந்த, மக்கள் பேச்சுமொஸீக்குரிய.

---

Ver*nac"u*lar, a. Etym: [L. vernaculus born in one's house, native, fr. verna a slave born in his master's house, a native, probably akin to Skr. vas to dwell, E. was.] Defn: Belonging to the country of one's birth; one's own by birth or nature; native; indigenous; -- now used chiefly of language; as, English is our vernacular language. "A vernacular disease." Harvey. His skill the vernacular dialect of the Celtic tongue. Fuller. Which in our vernacular idiom may be thus interpreted. Pope. Ver*nac"u*lar, n. Defn: The vernacular language; one's mother tongue; often, the common forms of expression in a particular locality.

---