verdant
a. பசுமையான, பச்சைப் பசேரென்றிருக்கிற, பசும்புல்லார்ந்த, ஆள் வகையில் கரவற்ற, வௌளை உள்ளமான, சூதுவாது தெரியாத.
Ver"dant, a. Etym: [F. verdoyant, p. pr. of verdoyer to be verdant, to grow green, OF. verdoier, verdeier, fr. verd, vert, green, fr. L. viridis green, fr. virere to be green: cf. OF. verdant verdant, L. viridans, p. pr. of viridare to make green. Cf. Farthingale, Verjuice, Vert.] 1. Covered with growing plants or grass; green; fresh; flourishing; as, verdant fields; a verdant lawn. Let the earth Put forth the verdant grass. Milton. 2. Unripe in knowledge or judgment; unsophisticated; raw; green; as, a verdant youth. [Colloq.]