veracity
n. வாய்மை, மெய்வழாமை, வாய்மைநிலை, செய்தியின் மெய்ம்மைத்தன்மை, சொல்லின் மெய்ம்மைப்பண்பு, மெய்யுரை விருப்பம், மெய்ம்மையார்வம், வாய்மையுடைமை.
Synonyms
Ve*rac"i*ty, n. Etym: [Cf. F. véracité.] Defn: The quality or state of being veracious; habitual observance of truth; truthfulness; truth; as, a man of veracity.