vegetative
a. தாவரங்கள் போல் வளருகிற, தாவரங்கஷீன் வளர்ச்சியை ஊக்குகிற, (உயி.) தனி வாழ்வுக்குரிய, இனப்பொது வாழ்வு சாராத பாலினஞ் சாரா மரபுப்பெருக்கமுடைய, எண்ணமின்றித் தானாக நிகழ்கிற, அறியாச் செயலான.
Veg"e*ta*tive, a. Etym: [Cf. F. végétatif.] 1. Growing, or having the power of growing, as plants; capable of vegetating. 2. Having the power to produce growth in plants; as, the vegetative properties of soil. 3. (Biol.) Defn: Having relation to growth or nutrition; partaking of simple growth and enlargement of the systems of nutrition, apart from the sensorial or distinctively animal functions; vegetal. -- Veg"e*ta*tive*ly, adv. -- Veg"e*ta*tive*ness, n.