valetudinarian
n. நோய் நலிவாளர், நோய் நலிவச்சவாணர், உடல்நலக் கவலையாளர், தெம்புநல ஆர்வலர், (பெ.) நோய்நலிவான, உடல்நலக் குறைவான, உடல்நல நாட்டங்கொண்ட, உடல்நலக் கவலை மிகுதியுடைய.
Val`e*tu`di*na"ri*an, a. Etym: [L. valetudinarius, from valetudo state of health, health, ill health, fr. valere to be strong or well: cf. F. valétudinaire. See Valiant.] Defn: Of infirm health; seeking to recover health; sickly; weakly; infirm. My feeble health and valetudinarian stomach. Coleridge. The virtue which the world wants is a healthful virtue, not a valetudinarian virtue. Macaulay. Val`e*tu`di*na"ri*an, n. Defn: A person of a weak or sickly constitution; one who is seeking to recover health. Valetudinarians must live where they can command and scold. Swift.