urchin

n. போக்கிரிப் பையன், குறும்புக்காரச் சிறுவன், கல்லாச் சிறுவன், பையன், இளைஞன், (பழ.) முள்ளெலி, முள்ளமைப்புக் காப்புடைய கடல்வாழ், சிற்றுயிர் வகை, படைத்துறையில் தடையரண் வேலிகளாற் சூழப்பட்ட தனிநிறைவுடைய காப்பிடம், ஒப்புரவற்றவர், பழகப்பொருந்தாதவர், பூதம், அருவருப்பான தோற்றமுடைய குறும்புத்தெய்வம், (பெ.) முள்ளெலி போன்ற, முள்ளெலி இயல்புடைய, குறும்புத்தெய்வத்திற்குரிய, குறும்புப் பையன், காரணமான, குறும்புத்தனமான.

---

Ur"chin, n. Etym: [OE. urchon, irchon, a hedgehog, OF. ireçon, eriçon, heri, herichon, F. hérisson, a derivative fr. L. ericius, from er a hedgehog, for her; akin to Gr. Herisson.] 1. (Zoöl.) Defn: A hedgehog. 2. (Zoöl.) Defn: A sea urchin. See Sea urchin. 3. A mischievous elf supposed sometimes to take the form a hedgehog. "We 'll dress [them] like urchins, ouphes, and fairies." Shak. 4. A pert or roguish child; -- now commonly used only of a boy. And the urchins that stand with their thievish eyes Forever on watch ran off each with a prize. W. Howitt. You did indeed dissemble, you urchin you; but where's the girl that won't dissemble for an husband Goldsmith. 5. One of a pair in a series of small card cylinders, arranged around a carding drum; -- so called from its fancied resemblance to the hedgehog. Knight. Urchin fish (Zoöl.), a diodon. Ur"chin, a. Defn: Rough; pricking; piercing. [R.] "Helping all urchin blasts." Milton.

---