uranic
a. வானுலகுக்குரிய, தெய்விக, அண்ணத்துக்குரிய உயர் இணைதிறமுடைய விண்மத் தனிமத்துக்குரிய.
U*ran"ic, a. 1. Of or pertaining to the heavens; celestial; astronomical. On I know not what telluric or uranic principles. Carlyle. 2. (Chem.) Defn: Pertaining to, resembling, or containing uranium; specifically, designating those compounds in which uranium has a valence relatively higher than in uranous compounds.