unbalanced
a. சமன்சீர் கெட்ட, சீரமைதி குறைந்த, நடுநிலையற்ற, மனங் குழம்பிய, கணக்கு வகையில் வரவு செலவு சரிக்கட்டிவராத, நல்லறிவுநிலையில்லாத, திடீர் உணர்ச்சிகளுக்கு ஆட்படுகிற.
Un*bal"anced, a. Etym: [In senses 1 and 2, pref. un- not + balanced; in sense 3, 1st pref. un- + balance.] 1. Not balanced; not in equipoise; having no counterpoise, or having insufficient counterpoise. Let Earth unbalanced from her orbit fly. Pope. 2. (Com.) Defn: Not adjusted; not settled; not brought to an equality of debt and credit; as, an unbalanced account; unbalanced books. 3. Being, or being thrown, out of equilibrium; hence, disordered or deranged in sense; unsteady; unsound; as, an unbalanced mind. Pope.