tunic

n. தளர் மெய்யங்கி, பண்டைக் கிரேக்கர்அல்லது ரோமரின் முழந்தாளளவான குறுங்கைத் தளருடை, இடுப்பில இறக்குறும் மகளிர்தளராடை, படைவீரர் மெல்லுடை, காவல் துறையினர் மெய்யுடை, (வில) கடல் இப்பி வகையின் தோற்பேர்வை, (உள்) உறுப்பைப் போர்த்துள்ள தசை இழைமம், (தாவ) தண்டங் கிழங்கு மேற்றோலிழைமம்.

---

Tu"nic, n. Etym: [L. tunica: cf. F.tunique.] 1. (Rom. Antiq.) Defn: An under-garment worn by the ancient Romans of both sexes. It was made with or without sleeves, reached to or below the knees, and was confined at the waist by a girdle. 2. Any similar garment worm by ancient or Oriental peoples; also, a common name for various styles of loose-fitting under-garments and over-garments worn in modern times by Europeans and others. 3. (R. C. Ch.) Defn: Same as Tunicle. 4. (Anat.) Defn: A membrane, or layer of tissue, especially when enveloping an organ or part, as the eye. 5. (Bot.) Defn: A natural covering; an integument; as, the tunic of a seed. 6. (Zoöl.) Defn: See Mantle, n., 3 (a).

---