truncate
a. குறகப்பட்ட, தலை வெட்டப்பட்ட, முனை முறிக்கப்பட்ட, கூழையாக்கப்பட்ட, திடுமென முடிகிடற, பறவை வகையில் இறகு பிய்க்கப்பட்ட, (தாவ) தலைப்பு முறிக்கப்பட்ட, (தாவ) தழை குறைக்கப்பட்ட, (வினை) தலை வெட்டிக் குறை, தலைப்பகுதி நீக்கு, முனைமுறை, முனைமழுக்கலாக்கு, திடுமென முடிவுறு, (தாவ) தழை குறை, கொப்புக்களை முறி, (உயி) இறகு நீக்கு, (உயி) மட்ட மழுக்க வடிவமைவி.
Trun"cate, v. t. [imp. & p. p. Truncated; p. pr. & vb. n. Truncating.] Etym: [L. truncatus, p. p. of truncare to cut off, mutilate, fr. truncus maimed, mutilated, cut short. See Trunk.] Defn: To cut off; to lop; to maim. Trun"cate, a. Etym: [L. truncatus, p. p. ] Defn: Appearing as if cut off at the tip; as, a truncate leaf or feather.