troop

n. படைப்பிரிவு, பட்டாளம், தானை, குதிரைப் படைப் பிரிவுத்தொகுதி, தானைத்தலைமை, குதிரைப்படைப்பிரிவுத் தொகுதித்தலைமை, பீஜ்ங்கிப்டைத் தொகுதி, கவசப்படைத் தொகுதி, அணிவழூப்புப்படை முரசொலி, இசைஞர் குழு, விலங்குக் குழு, மக்கள் வடடம், (வினை) குழுமு, படைதிரளு, அணிவகுப்பாக இயங்கு, பல் குழுவாக விரைந்தோடு.

Synonyms

Antonyms

Troop, n. Etym: [F. troupe, OF. trope, trupe, LL. troppus; of uncertain origin; cf. Icel. þorp a hamlet, village, G. dorf a village, dial. G. dorf a meeting. Norw. torp a little farm, a crowd, E. thorp. Cf. Troupe.] 1. A collection of people; a company; a number; a multitude. That which should accompany old age --As honor, love, obedience, troops of friends --I must not look to have. Shak. 2. Soldiers, collectively; an army; -- now generally used in the plural. Farewell the plumed troop, and the big wars. Shak. His troops moved to victory with the precision of machines. Macaulay. 3. (Mil.) Defn: Specifically, a small body of cavalry, light horse, or dragoons, consisting usually of about sixty men, commanded by a captain; the unit of formation of cavalry, corresponding to the company in infantry. Formerly, also, a company of horse artillery; a battery. 4. A company of stageplayers; a troupe. W. Coxe. 5. (Mil.) Defn: A particular roll of the drum; a quick march. Troop, v. i. [imp. & p. p. Trooped; p. pr. & vb. n. Trooping.] 1. To move in numbers; to come or gather in crowds or troops. "Armies . . . troop to their standard." Milton. 2. To march on; to go forward in haste. Nor do I, as an enemy to peace, Troop in the throngs of military men. Shak.