treble

n. மும்மடங்கு, முக்கூறாயுள்ளது, சீட்டாட்ட வகையில் கெலிப்பு அலகுக்கூறு, (இசை) பெண்டிர் உச்சக்குரல், சிறுவன் உச்சக்குரல், (பெயரடை) மும்மடங்கான, மும்மடியான, முக்கூறான, மூன்றால் பெருக்கப்பட்ட,. ஸீன்றுதடவையாக்கப்பட்ட, (இசை) பையன் குரல் வகையில் உச்ச நிலைப்பட்ட, (வினை) மும்மடங்காக்கு, மூன்றால் பெருக்கு, மும்மடங்காகு., மூன்றால் பெருக்கப்படு, மும்மடங்கு மிகு.

Synonyms

Antonyms

Tre"ble, a. Etym: [OE. treble threefold, OF. treble, treible, L. triplus. See Triple.] 1. Threefold; triple. A lofty tower, and strong on every side With treble walls. Dryden. 2. (Mus.) (a) Acute; sharp; as, a treble sound. Bacon. (b) Playing or singing the highest part or most acute sounds; playing or singing the treble; as, a treble violin or voice. Tre"ble, adv. Defn: Trebly; triply. [Obs.] J. Fletcher. Tre"ble, n. Etym: [" It has been said to be a corruption of triplum [Lat.], a third part, superadded to the altus and bassus (high and low)." Grove.] (Mus.) Defn: The highest of the four principal parts in music; the part usually sung by boys or women; soprano. Note: This is sometimes called the first treble, to distinguish it from the second treble, or alto, which is sung by lower female voices. Tre"ble, v. t. [imp. & p. p. Trebled; p. pr. & vb. n. Trebling.] 1. To make thrice as much; to make threefold. "Love trebled life." Tennyson. 2. To utter in a treble key; to whine. [Obs.] He outrageously (When I accused him) trebled his reply. Chapman. Tre"ble, v. i. Defn: To become threefold. Swift.